Salvo D’Acquisto urodził się w Neapolu 7 października 1920 r. od najwcześniejszego dzieciństwa miał łagodny, spokojny charakter, był bardzo przywiązany do swych najbliższych, lubił dyscyplinę i pracę. Jego osobowość dojrzewała w szkole zakonnej, a od 1939 – wśród karabinierów. Pośród nich odznaczał się poczuciem obowiązku, oddaniem bliźniemu i miłością do Ojczyzny. Choć żył w niezwykle trudnych czasach, do końca zachował optymizm i radość życia. Planował założyć rodzinę. Zachowało się wiele pięknych listów pisanych przez niego do narzeczonej. Jego poczucie dobra i chrześcijańskiej miłości rozbłysnęło w heroicznym czynie, którego dokonał w Palidoro niedaleko Rzymu, oddając swe życie w ofierze za ocalenie 22 zakładników przeznaczonych na rozstrzelanie przez Niemców.
Po 8 września 1943 r. grupa niemieckich żołnierzy ulokowała się w opuszczonych koszarach gwardii włoskiej w Torre di Palidoro niedaleko miejscowości Torrimpietra. Wieczorem 22 września kilku spośród nich przeszukując skrzynię, spowodowali wybuch ukrytej tam bomby. Jeden został zabity, dwóch – ciężko rannych. Niemcy stwierdzili, że był to zamach zorganizowany przez włoskich partyzantów.
Następnego dnia rano, dowódca oddziału niemieckiego udał się do Torrimpietra by znaleźć lokalnego komendanta karabinierów. Znalazł vice-brygadiera Salvo D’Acquisto, od którego zażądał ujawnienia sprawców zamachu. Salvo starał się wyjaśnić Niemcowi, że wybuch nastąpił w wyniku tragicznego wypadku. Niemiec obstawał przy swoim i przyrzekł odwet na Włochach.
Wkrótce potem, Torrimpietra została otoczona przez Niemców, aresztowano 22 niewinnych, przypadkowych mieszkańców wioski i zawieziono ich do Torre di Palidoro.
Vice-brygadier Salvo D’Acquisto po raz drugi stanął przed dowódcą niemieckim i ponownie próbował go przekonać, że nikt nie jest winny wybuchu bomby w skrzyni. Nic jednak nie osiągnął. Odpowiedź brzmiała: Znajdź winnych, to wypuścimy jeńców! Więźniowie zostali zmuszeni do kopania dla siebie wspólnego grobu, niektórzy łopatami, inni gołymi rękoma. Widząc to, Salvo oskarżył sam siebie o przygotowanie zamachu i prosił, by Niemcy w zamian za niego wypuścili jeńców. Tak też się stało. Natychmiast po wypuszczeniu na wolność więźniów, vice-brygadier Salvo D’Acquisto dnia 23 lutego 1943 r. o godzibnie 1415 został rozstrzelany przez niemiecki oddział egzekucyjny.
Dnia 25 lutego 1945 pośmiertnie odznaczono go najwyższym wojskowym odznaczeniem państwowym.
Trybunał kościelny w sprawie beatyfikacji Sługi Bożego Salvo D’Acquisto został powołany 4 listopada 1983 przy głównej siedzibie Ordynariatu Polowego Wojska Włoskiego.
Dnia 24 października 1986 r. doczesne jego szczątki zostały przeniesione do marmurowego sarkofagu umieszczonego w Kaplicy Poległych we wnętrzu Bazyliki Santa Chiara w Neapolu.
***
Powyższa notatka biograficzna pochodzi z autorskiego cyklu artykulików
”Młodzi świadkowie wiary” pisanych przez Marka Pawła Tomaszewskiego w latach 2006-2007.
All rights reserved © 2006-2024 Marek Paweł Tomaszewski.
